درباره کشور سریلانکا

سریلانکا کشوری جزیره‌ای است که در اقیانوس هند، درست در سواحل جنوب شرقی هند واقع شده است. سریلانکا علیرغم وسعت متوسطش – جمعیتی در حدود 20 میلیون نفر دارد. این جزیره از نظر منابع طبیعی غنی است و اقتصاد متنوعی بر اساس کشاورزی، معدن، ماهیگیری، تولید و گردشگری دارد.

جغرافیای سریلانکا

جزیره سریلانکا که به شکل قطره اشک است، از شمال به جنوب حدود 255 مایل (415 کیلومتر) و از شرق به غرب حدود 135 مایل (220 کیلومتر) وسعت دارد و مساحت کلی آن حدود 25300 مایل 65600 کیلومتر مربع است. بیش از 830 مایل (1340 کیلومتر) خط ساحلی دارد. این جزیره توسط یک دشت ساحلی وسیع احاطه شده است که از سطح به طرف تپه‌های ملایم بالا می‌رود. رشته‌ای از کوه‌ها بر بخش داخلی جنوب مرکزی حاکم است و بلندترین قله، کوه پیدوروتالاگالا، به بیش از 2524 متر ارتفاع می‌رسد.
سریلانکا در بین 5 تا 10 درجه عرض جغرافیایی شمال خط استوا قرار دارد، دارای آب و هوای استوایی است که دو فصل موسمی بر آن حاکم است. بادهای موسمی تابستانی از اواسط ماه می تا اکتبر ادامه دارد، بادهای جنوب غربی باران را از اقیانوس هند به بخش‌های جنوبی و غربی جزیره می‌آورند. در طول فصل های موسمی زمستانی، از ماه دسامبر تا مارس، بادهای شمال شرقی باران را از خلیج بنگال به مناطق شمالی و شرقی می‌آورد. باران‌های موسمی ثابت و سنگین هستند و در طول فصل تابستان در جنوب غربی تا 100 اینچ باران می‌بارد. در ماه اکتبر تا نوامبر و اواسط ماه مارس تا اواسط ماه مه فصل‌های بین موسمی هستند و بارندگی کمتری دارند. آب و هوا در بیشتر سال گرم و مرطوب است، اما در ارتفاعات خنک‌تر است.

تاریخ سریلانکا

در دوره باستان حدود 2600 سال پیش، مهاجران از شمال هند، اجداد مردم سینهالی امروزی، وارد سریلانکا شدند. سینهالی‌ها از اولین مردم خارج از شمال هند بودند که دین بودایی را پذیرفتند، که این حدود 300 سال قبل از میلاد مسیح بود. پادشاهان بودایی سریلانکا از نظر زبان و فرهنگ و از طریق دیپلماسی و تجارت با ایالت های کلاسیک شمال هند مانند امپراتوری های مائوریا (324-187 قبل از میلاد) و گوپتا (حدود 320-حدود 550 م.) در ارتباط بودند.
پادشاهان بودایی سریلانکا با ساخت و کنترل شبکه های آبیاری در دشت‌های قسمت شمالی جزیره شکوفا شدند. پایتخت باستانی آنورادهاپورا، یکی از بزرگترین و چشمگیرترین معابد بودا در جنوب آسیا بود. فرمانروای یکی دیگر از ایالت های سریلانکا، پادشاه کاسیاپا (473-491) پایتخت خود را در سیگیریا، که یک دژ صخره ای طبیعی با ارتفاع 500 فوتی که از دشت اطراف بالا می رود را بنا نهاد و پادشاه در بالای آن شهری زیبا از کاخ ها و باغ را ساخت.

تجارت و دوران استعمار سریلانکا

تجارت اقیانوس از راه دور در منطقه اقیانوس هند از زمان های قدیم وجود داشته است. امپراتوری روم کالاهای لوکس از جمله سنگ های قیمتی و دارچین را از سریلانکا وارد می کرد. کشتی های سریلانکا تا غرب عربستان و تا شرق چین حرکت می کردند. بازرگانان عرب و فارس، سریلانکا را جزیره سرندیب می‌دانستند (کلمه‌ای که ما آنرا با نام «سرندیپیتی» می‌شناسیم، به معنای «چیزی که غافلگیرکننده‌ای است»). “کشتی های گنج” ارسال شده توسط امپراتور سلسله مینگ چین در طول قرن پانزدهم از سریلانکا بازدید می‌کردند.
سریلانکا بلافاصله پس از اینکه کشتی های پرتغالی در پایان قرن پانزدهم به اقیانوس هند راه یافتند، تأثیر اروپا را احساس کرد. از آنجا که سریلانکا از نظر کالاهای مورد نیاز اروپایی‌ها غنی بود و همچنین به دلیل اینکه مکان مناسبی برای توقف در مسیر اروپا به اندونزی و چین بود، اروپایی‌ها برای کنترل جزیره و تجارت آن به رقابت پرداختند. پرتغالی‌ها شهرهای ساحلی سریلانکا را در قرن شانزدهم فتح کردند اما برای کنترل جزیره با رقابت شدید هلندی ها روبرو شدند. در سال 1707 هلندی‌ها آخرین قلعه های پرتغالی را در امتداد ساحل تصرف کردند و به قدرت اصلی اروپایی در سریلانکا تبدیل شدند، اما آنها به نوبه خود در 1795-1796 مغلوب انگلیسی ها شدند. در سال 1818 بریتانیا نیز پادشاهی مستقل داخلی کندی را شکست داد و کل جزیره سریلانکا بخشی از امپراتوری بریتانیا شد.
تحت حاکمیت استعمار بریتانیا، اقتصاد سریلانکا به تولیدکننده محصولات کشاورزی برای تجارت خارجی تبدیل شد و در اقتصاد، تحت سلطه محصولات زراعی مانند قهوه، چای، لاستیک و نارگیل قرار گرفت.

استقلال سریلانکا

در سرتاسر جنوب آسیا (از جمله کشورهای امروزی هند، سریلانکا، میانمار، پاکستان و بنگلادش)، مقاومت در برابر حکومت بریتانیا پس از پایان جنگ جهانی اول به سرعت رشد کرد. در سریلانکا، که نسبتاً کوچک، با ثبات و اولین انتخابات دموکراتیک این کشور که تحت حاکمیت بریتانیا به خوبی اداره می شد، در سال 1931 برگزار شد. جنبشی به سمت خودمختاری اقتصادی که منجر به استقلال کامل شد توسط بزرگترین رهبر مدرن سریلانکا، دون استفان سنانایاک (1884-1952) رهبری شد. زمانی که سریلانکا در 4 فوریه 1948 مستقل شد، سنانایکه اولین نخست وزیر این کشور شد. او دولت خود را به اصول یک سریلانکای آزاد، دموکراتیک و چند قومی متعهد کرد.

ویزای سریلانکا:

جهت دریافت ویزای سریلانکا شما می‌توانید درخواست خود را از طریق منوی ویزای سریلانکا در سایت گشت‌لاین ارسال کنید و با نرخ لحظه‌ای دلار نرخ ویزا را پرداخت کنید.